Dit vinden wij natuurlijk een super leuke opdracht! Na lang zoeken en een paar opvangadressen zijn af te gaan lukte het ons niet om mee te helpen in een dierenopvang. Dit vanwege de wetgeving en de strikte regels die ze hanteren (verzekeringen, opleidingen, inentingen, etc...)

Totdat wij in het kleine plaatsje Coober Pady (in the middle of Nowhere in de Outback) een kangaroe opvang tegen kwamen. Wij spreken met de eigenaar en maken een afspraak voor de volgende ochtend.

Stipt om 8:30 staan we bij de opvang. Terry en zijn vrouw Josephine (de eigenaren) leven in een huis met aan de voorkant een Art Gallery en aan de achterkant een grote tuin waar de kangoeroes verblijven. Eenmaal binnen kwam Josephine haar man weltrusten zeggen, zij draait nachtdiensten om de baby kangoeroes te voeren (joey's noemen ze de baby's) en Terry werkt overdag. Terry verteld hoe het allemaal begon....

Al jarenlang runde ze een Art Gallary en verzorgden daarnaast aangereden kangoeroes. Zij besloten om een opvang te openen die nu al 7 jaar bestaat en zijn de enige opvang in dit gebied (ongeveer ter grote van Duitsland). Zij doen dit helemaal vrijwillig en krijgen geen subsidies van de overheid. Ze moeten het doen met de donaties en de verkoop van de Art Gallery. 2x per dag kunnen mensen komen kijken bij de kangoeroes, met de hoop dat er donaties worden gegeven of mensen iets kopen in de Art Gallary. Voor extra hulp nemen ze vrijwillgers aan die een paar weken blijven om mee te helpen.

In totaal hebben zij op dit moment 8 kangoeroes waarvan een paar hele kleintjes.
De kleinste (roze), Duffy, is ongeveer 2 maanden oud (dit schatten ze n.a.v. het gewicht). Duffy woog maar 250 gram toen ze bij de opvang kwam en was uitgedroogd. De moeder was aangereden op de snelweg en vonden ze zonder hoofd. De rest van het lichaam was wel intact met de kleine Duffy in de buidel. Om de 3 uur krijgt ze flesvoeding.

Marcus (7 maanden oud) is gebracht naar de opvang nadat de Aboriginals de moeder hebben doodgeschoten en opgegeten. Omdat Marcus nog maar een Joey is en nutteloos is voor voedsel brachten ze hem naar de opvang. Er is een wet dat Aboriginals alle dieren mogen doden om te eten, dus ook kangoeroes.

Zodra de kangoeroes weer helemaal fit en gezond zijn worden ze overgebracht naar een grotere opvang.
Tijdens onze roadtrip door Australië hebben wij heel veel dode kangoeroes langs de weg zien liggen. Omdat ze in het wild leven gebeurt het vaak dat ze over de weg lopen en aangereden worden. Wij vinden het dan ook een goed initatief om de opdracht bij deze opvang uit te voeren en hier te doneren.

Dus wij steken de handen uit de mouwen en beginnen de zakken voedsel te brengen naar de opslagruimte. Terwijl de kangoeroes gezellig om ons heen huppelen, maken we de tuin weer netjes. We harken deze aan en maken de gaten dicht, deze gaten graven de kangoeroes om er in te liggen ter verkoeling. We ruimen daarna nog wat grof vuil op en voordat we het wisten was het al bijna middag. Na een paar blaren, splinters en onze kleding helemaal onder het stof was het een geslaagde ochtend!

Terwijl Terry Duffy de fles aan het geven is doneren wij 70 dollar aan de kangoeroe opvang. Een goede donatie voor deze leuke schattige beesten!

Namens Terry & Josephine en de kangoeroes heel erg bedankt! En namens ons bedankt voor deze leuke opdracht!

Liefs,
San en Gur