De lange busrit vanuit Laos gaat gezellig verder… we blijven ook hier in Vietnam gewoon rechts rijden. Ondanks dat het een erg lange rit is hebben we het prima naar onze zin met z’n vieren. Enige nadeel is dat er geen wc is in de bus en als we vragen om even ergens te stoppen lachen ze je eerst een half uur uit (nog steeds geen idee waarom) en uiteindelijk kun je je behoefte doen ergens in het pikkedonker langs de kant van de weg.

De laatste 2 uurtjes van de rit zijn we overgestapt in een andere bus en kwamen na 26,5 uur reizen, rond 20:30, dan eindelijk aan op het busstation van Hanoi (noord Vietnam). Maar de lange rit was nog niet afgelopen. Vanaf hier moesten wij een lokale bus pakken die ons naar het centrum brengt. Alleen 1 probleem… buiten Vietnam kun je niet aan Vietnamese dong komen en natuurlijk is er geen ATM te vinden maar we moeten wel de bus betalen. Gelukkig hebben wij een moeder en dochter in de lange busrit ontmoet en die konden dit even voorschieten. Zo kochten wij een buskaartje en vervolgde de lange rit naar het centrum. We komen terecht in een drukke levendige stad en gaan meteen op zoek naar een slaapplek. Veel accommodaties zaten vol en omdat we geen zin hadden om nog uren te lopen checken we in voor 15 dollar (319.000 Dong) per kamer, ook hier worden alle prijzen weer aangegeven in Dollars. Omdat dit nogal prijzig is voor ons verhuizen we de volgende dag naar Lucky Guesthouse(2) voor 254.000 Dong met een zelf gemaakt ontbijtje van Tam, en gekke maar lieve gastvrouw. Ze vertelde ons wat er allemaal te doen is in de Old Quarter (gebied waar we zitten). En gaf ons een goede tip waar we kunnen pinnen zonder pin kosten; de Citybank!

Lopend door de stad kijk je je ogen uit, een drukte van auto’s, maar vooral scooters en verkopers die hun fietsen volgeladen hebben met allemaal spullen. Stoepen die niet worden gebruikt om op te lopen maar als parkeerplaats voor scooters of er staan lage tafeltjes en krukjes en voila dan heb je een restaurantje. De (kleine) straatjes zijn makkelijk te onthouden omdat er per straat hetzelfde wordt verkocht. De ene straat zit vol met bijv. schoenenwinkels en de andere straat met alleen maar kruidenwinkels. Om het simpel te houden ;)Wat wij erg leuk vonden waren de mannen die op de hoek van de straat op een krukje zaten en met de hand stempels zaten te maken met wat simpel gereedschap. Leuk idee voor een souvenirtje!

Tijdens het lopen werden we veel aangesproken door mannen met fietstaxi’s en aangezien we dat wel grappig vonden en zo die hard werkende mannen konden helpen maakte ook wij een rondje van een half uur door de stad (80.000 dong). Daarna hebben zijn we naar het bekende bier-straatje gelopen waar je voor 5000 Dong (26 euro cent!) een biertje kunt drinken. In de avond zijn we nog naar een grote nachtmarkt geweest, erg leuke dingen maar aangezien Joukje en San nogal lang zijn is er weinig wat past met al die Aziatische maten.

Terug bij ons guesthouse hebben we een tour geboekt naar Sapa, een vallei in de Hoang Lien bergen (656.000 Dong pp voor een retourtje). Om 19:00 uur worden we opgepikt en zitten we weer in een slaapbus onderweg richting het Noordwesten. Rond 5:00 uur komen we aan in Sapa en horen we de Hmong vrouwtjes al naar ons roepen voordat we zelfs nog onze ogen hebben open gedaan en de bus zijn uitgestapt. Ze zijn erg vriendelijk en super klein (zeker naast ons) en blijven de hele weg bij je lopen. De Hmong vrouwen leven in de bergen en zijn herkenbaar aan hun kleding (zie foto's).

Na een tijdje lopen en heel wat kamers te hebben gezien hebben we dan eindelijk een schone kamer gevonden voor 170.000 Dong. Tijd om even de omgeving te verkennen. De eerste indruk is relaxed, lekkere temperatuur (veel koeler hier) en natuurlijk een stuk rustiger dan in de drukke stad Hanoi.
Sapa staat bekend om zijn trekkingstochten. Gur en Niels waren al druk in overleg met de Hmong vrouwtjes voor een homestaytour. Deze kun je natuurlijk bij veel tourbureautjes boeken maar dan heb je grote kans dat je met een hele groep toeristen de tour maakt en dat vinden wij minder persoonlijk. Plus je betaald veel meer en geen idee hoeveel er uiteindelijk naar de Hmong vrouwtjes gaat. Zo gezegd zo gedaan, met 2 hmong vrouwtjes hebben we een deal gesloten om voor 15 dollar pp een trekking naar hun huis in de bergen te maken inclusief overnachting en eten. We vertrekken om 10:00 uur met zijn vieren en samen met de Hmong vrouwtjes. Na heel wat maanden konden de schoenen weer uit de tas en pakte we onze daypack zo licht mogelijk in (wat drinken, zaklampje, schone kleding en een poncho). We begonnen gelijk bergopwaarts via modderige paadjes maar eenmaal boven zagen we helemaal niemand en het uitzicht was ge-wel-dig! Onderweg kom je zo af en toe een huisje of zelfs een klein dorpje tegen. Na een paar uur lopen stopten we bij een winkeltje om wat te eten en drinken. Veel kinderen met armbandjes rende op ons af en riepen Buyyyyy from meeeee!!! Ze moesten altijd Niels hebben want die ging er altijd zo lekker op in ;) Uiteindelijk werd het dus de gewoonte om iedere verkoper altijd direct naar Niels te sturen zodat wij er geen last meer van hadden (haha). Wij bleven foto’s schieten en kregen niet genoeg van de mooie omgeving. Uiteindelijk na 6 uur lopen, opgezwollen voeten (die waren niet meer gewent aan schoenen) en natuurlijk blaren op onze hielen waren we aangekomen bij het huis waar we zouden overnachten.

En of we al niet genoeg hadden gelopen zijn we nog een stukje verder gelopen langs een waterval met een groepje kinderen en door het dorpje naar een winkeltje (schuurtje met een paar planken). Hier konden wij koude drankjes kopen voor die avond. Terug bij het huis begon het al donker te worden en aangezien het huis op een berg stond hadden we super mooi uitzicht. Onze gastvrouw dook de keuken in die bestond uit een soort open haard waar ze alles in klaar maakte en een rekje met wat keukengereedschap. We kregen die avond rijst, bonen, vlees en wat andere groenten en niet te vergeten shotjes Happy Water (doorzichtig drankje met flink wat alcohol). Het gezin bestaat uit onze gastvrouw, een dochter, een zoontje en haar man (die er niet was die was die was in het ziekenhuis bij hun jongste dochtertje) later kwam oma ook nog even langs.

Na het eten zijn we nog wat gaan drinken maar het werd al aardig koud. Ondertussen werden onze bedden klaargemaakt. Er stond een bed en er lag een matras op de grond, allemaal erg primitief maar we hadden ook niets anders verwacht. We gingen al vroeg slapen want we waren kapot! Helaas hebben we niet veel geslapen van allerlei dieren die s'nachts herrie maakte (alsof ze werden afgeslacht). De volgende ochtend (rond 7:00uur) een klein beetje opgefrist (een douche zagen we niet..) en ontbeten. Joukje en San werden in traditionele kleding gehesen en we hebben nog wat gespeeld met de kinderen. We hadden eerder al een zak met ballonnen gekocht wat de kinderen natuurlijk geweldig vonden! Ook wij kregen een leuk souvenirtje mee van de Hmong vrouwtjes, een armbandje en een zelf gemaakt klein portemonneetje. Rond 10:00uur begon onze trekking terug naar Sapa. Dit keer liepen wij terug op onze slippers want die schoenen konden we echt niet meer aan (teveel pijn van de blaren). Gelukkig was dit een andere route wat vooral bestond uit een lange verharde weg tussen de rijstvelden i.p.v. modderige steile bergpaadjes.. Het uitzicht en de wandelroute van gister waren al echt mooi maar dit, alsof je naar een schilderij staat te kijken. Nog nooit op zo'n bijzondere plek geweest. Na 4,5 uur rond 14:30uur kwamen we Sapa weer binnengewandeld. Onze gastvrouw ging door naar haar dochtertje in het ziekenhuis. Snel doken wij een winkeltje in en haalde nog wat speelgoed voor de kleine zieke dochter en namen afscheid van het leuke Hmong vrouwtje. Daar staan we dan helemaal kapot en we voelen ons vies, niet gedoucht, overal modder, en nat van het zweet. Wel een erg leuke ervaring om nooit meer te vergeten!

We zijn nog een paar dagen in Sapa gebleven en zijn daarna weer met de slaapbus terug gereden naar Hannoi en checkte in bij hetzelfde guesthouse. Hier boeken we een tour naar onze volgende bestemming waar wij al heel lang naar hebben uitgekeken, één van de wereldwonderen: Halong Bay! Dit ligt in het Noorden van Vietnam in de golf van Tonkin, vlakbij de grens van China. In de baai liggen ongeveer 2000 kalkstenen eilanden, bij een paar eilanden zie je drijvende dorpen van de vissers.
Onze duurste tour tot nu maar één die je zeker moet hebben gedaan als je in Vietnam bent. Voor 1.223,297 Dong p.p. (57,50 euro) inclusief 1 nacht op de boot en 1 nacht op Cat Ba Island + maaltijden. In Hanoi werden we om 8:00uur opgehaald en naar de haven gereden. Het weer was nog niet super maar gelukkig trok het open toen we eenmaal op de boot waren. Op de boot kregen we een lunch en werden de kamers toegewezen, we waren ongeveer met een groep van 13 personen. Het uitzicht was zooo mooi! Na het varen stopte we bij de Sung Sot Cave erg toeristisch ,aar wel mooi. Daarna konden we kanoën door de omgeving, helaas was het niet toegestaan om te zwemmen. We hadden nogal een strak schema dus snel weer op de boot naar een klein strandje gevaren met een mooi vieuwpoint. Het was even klimmen maar daarna konden we gelukkig hier wel even afkoelen in de zee (want hier mochten we wel een duik nemen. Terug op de boot hebben we gegeten met z'n allen en in de avond op de boot gehangen. Na een paar biertjes ging de karaoke aan en hebben we tot laat met een klein groepje de gekste liedjes gezongen, ja er is gefilmd en nee het lukt niet om ze op de sit te plaatsen ;). De volgende ochtend werden we afgezet op Cat Ba eiland waar we meteen het Cat Ba national park induiken en naar het viewpoint hyken. Na deze best pittige hyke in de hitte was het uitzicht helaas niet zo boeiend... Maar ach onze workout weer gehad! Hierna werden we naar ons hotel gebracht. Ook dit hotel zat in de tour inbegrepen en tot nu toe de meest luxe kamer in onze reis! Maar veel tijd om ervan te genieten was er niet. Een van de redenen waarom we alles op eigen houtje doen, verschrikkelijk zo'n groepstour met die strakke schema's. Maar we klagen niet hoor :) Het is nog steeds erg gezellig met onze 2 gekke Friese vrienden (Joukje & Niels). Na een uitgebreide lunch zijn we met een beperkt groepje een bootje opgegaan en naar Moneky Island gevaren. Een heerlijk niet al te groot strandje waar we even wat tijd voor onszelf hadden. En inderdaad zoals de naam al zegt, genoeg apen te zien! We waren ze net te slim af anders waren ze er met onze spullen vandoor gegaan. Terug in het hotel werd er tijdens het avondeten flyers uitgedeeld van een bar waar we met een gezellig groepje een drankje hebben gedronken, en nog een... en nog een...

Na een paar drukke dagen en een geweldige ervaring varen we weer terug naar de haven waar we met een minibusje weer terug worden gebracht naar hetzelfde guesthouse in Hanoi. Meteen boeken we daar met z'n vieren een 'open bus ticket', 1.990.000 Dong voor 2 personen via Camel Travel. Vanuit Hannoi kunnen we dan reizen naar het zuiden van Vietnam Ho Chi Minh City (ook wel Saigon genoemd). We vertrokken die avond rond 19:30 waar we om 11:00 de volgende ochtend aankomen bij onze eerste stop, het plaatsje Hue. De busrit was relaxt met airco en zelf wifi! Terwijl we het plaatsje aan het verkennen waren sloeg het weer om. Zoveel regen viel er dat zelfs de straten blank stonden (het water stond tot onze knieën!). Terug op de kamer hebben we Indiaas laten bezorgen en hebben we besloten om de volgende dag weer verder te reizen.

Na 4 uurtjes komen we aan in Hoi An, een gezellig stadje en overal waar je kijkt zie je lampionnen, wat een erg leuke sfeer geeft. En natuurlijk konden wij het niet laten om ook een paar lampionnen te kopen aangezien we in elk land waar we zijn een leuk souvenir kopen voor ons huis later. Alleen soms gaat dat wat lastig aangezien we beperkte ruimte in onze Backpacks hebben. Na veel lopen hebben we ook voor maar 1 euro een fiets gehuurd en zijn we naar het strand gaan fietsen. 

Een paar dagen later vervolgen we onze busrit naar Nha Trang. Dit was weer een nachtritje en na 12 uur komen we aan. Ineens een hele andere sfeer. Veel hoge gebouwen en onwijs dure super deluxe hotels. En bomvol met Russen, dit is een van de bekende vakantieplaatsen voor het Russische volk (vandaar de hele setting). Op straat staan kleine kraampjes met weer lekkere pistolettjes. Vanaf ons hotel zijn we binnen 5 minuten lopen op het stand waar we lekker hebben ontbeten en gekeken naar de onwijs dronken dolblije vietnamezen. Het is vandaag 2 september en een feestdag (Onafhankelijkheidsdag) in Vietnam. Ook hier hebben we weer een fiets gehuurd (voor maar 1 euro!) en langs de kust gereden en wat sightseeing gedaan. Het was erg heet maar konden heerlijk even afkoelen in de zee. We vonden in de buurt een Indiaas restaurant waar we ons weer even in India voelden, en zelfs India miste! Wat is dat eten toch heerlijk!

Omdat je maar voor een maand een visum krijgt voor Vietnam blijven we overal maar een paar dagen. Na het lekkere strand in Nha Trang zwaaien we naar alle Russen en stappen we weer de bus in en 6 uur verder stappen we uit in Mui Ne. Mui Ne heeft niet echt een centrum maar heeft een lange weg van een paar Km's, langs de kust. We werden in het midden van die weg gedropt door de bus en toevallig zat er aan de andere kant van de straat een betaalbare accommodatie MET zwembad aan de zee, dus wij waren verkocht. Het schijnt hier een (kite) surf paradijs te zijn. Wij dachten dus ook lekker strand maar dat bleek niet zo. Op sommige stukjes misschien wel maar bij ons in de buurt was het vooral alleen maar zee en een inimini strandje waar je net op kunt lopen (helaas) maar gelukkig hebben we ons zwembad nog ;)! Heerlijk even een paar dagen niets doen. Wel hebben we nog een tourtje geboekt met zijn 4ren (125 Dong p.p.). Met een jeep zijn we langs alle toeristische plekken gereden, het bekende vissersdorpje Phan Tiet, de Fairy Stream, de white sand dunes & de red sand dunes. Vanaf de hoofdweg lopen we een paar minuten waar we uitkomen bij een riviertje waar je ineens door de Fairy Stream loopt, een bijzondere route tussen roodgekleurde rotsen, wel erg toeristisch maar super mooi. Onderweg naar de white sand dunes rijden we door een mooie omgeving en via een off road en een stukje lopen ben je helemaal omringd door witte zandduinen. De tour was zo gepland dat we rond zonsondergang aankomen bij de red sand dunes, deze blijken nog roder te worden als je een goede zonsondergang hebt. Helaas was het te bewolkt voor de mooie sunset. Na zo'n lange dag hadden we trek en toevallig lazen we dat er een erg goed kebab restaurant was vlakbij ons hotel. Je kunt je niet voorstellen hoe lekker het is na zo'n tijd om weer een herkenbare goede gevulde pita met vlees en zelfs knoflooksaus(!) te eten. HEERLIJK! Na een paar dagen te hebben relaxed bij het zwembad en zowat elke avond kebab was het tijd voor onze laatste bestemming en onze laatste busrit.

Deze keer zijn we binnen 4 uur in de grote stad Ho Chi Minh (Saigon). We worden gedropt midden in de stad en vinden al snel in een van de smalle steegjes een kamer. We kijken ons ogen uit want wat is het hier druk! Saigon is bekend om de hoeveelheid scooters en dat was te zien! Voor onze laatste dagen hebben we 2 tours geboekt naar de Cu Chi Tunnels en naar de Mekong Delta. Wij vonden de tour naar de Cu Chi Tunnels erg interessant. We worden weer even terug in de tijd genomen onze tourguide vertelt de geschiedenis van de Vietnamoorlog terwijl we door het gebied lopen. Erg bizar om daar te lopen en je voor te stellen wat daar allemaal is gebeurt met de Vietcong. Onze kennis over dit verleden hebben we weer een beetje opgekrikt en hebben daarna nog een bezoekje gebracht naar het War Museum. De volgende dag maken we een boottochtje over de Mekong Delta, het was een leuke bezigheid maar weer erg toeristisch.

Deze maand reizen door Vietnam was geweldig! Zoveel dingen te zien en zoveel verschillende plaatsen, je blijft je ogen uitkijken. Als afsluiter hebben we een drankje gedronken op een van de vele skybars in Saigon.

Morgen gaat onze reis met Joukje en Niels verder naar Cambodja!

Wil je de foto's bekijken van dit verslag? Klik hier.
Ps. De laatste foto's van Vietnam hebben wij helaas niet meer i.v.m. de inbraak op de Filipijnen (zie Blog Filipijnen)

Liefs,
San&Gur