Ondertussen zijn we nu ruim 3 weken verder en still going strong! Afgelopen twee weken zijn we dus gaan roadtrippen en hebben o.a. de Garden Route gereden. We hebben al aardig wat kilometers gemaakt, met nog steeds San als de enige kapitein van ons rijdende wonder, Gerda. We hebben ons autootje maar een naam gegeven voor het aanmoedigen bij het klimmen van de hoge bergen en dat zijn er nogal wat hier in South Africa.

Inmiddels hebben we Nasti und Tim opgehaald en zijn wij nu met z’n vieren en heeft Gerda het nog ietsjes zwaarder, maar ze doet het goed! Na Knysna zijn we doorgereden naar Plettenberg Bay. Waar we even een chillmiddag hadden op het mooie strand met een hapje en een drankje. Onderweg hebben we boodschappen gedaan voor de Braai (BBQ) wat veel wordt gedaan in South Africa. En wat zien we daar liggen… Ostrisch (stuisvogelvlees)! Beetje ironisch maar we moesten het proberen en wat was dat lekker!!

De volgende ochtend werden we al om 04:00 wakker gemaakt door een vrouw die haar tas 2 uur lang aan het inpakken was (Grrr…)

We zijn doorgereden naar The Crags en hebben daar luxe gekampeerd bij Rocky Road Backpackers. Hier sliepen we in een tent, deze stond op een vlonder en in de tent stond een tweepersoons bed (eindelijk na al die dorms). Vanuit daar hebben wij een uitstapjes gemaakt naar Natures Valley, een mooi strand met een lagoon waar we lekker hebben rondgehangen en genoten van het weer. Al is het hier begin herfst het is elke dag rond de 28 graden. Het water in de lagoon was iets warmer dan de zee en als je heel stil in het water zat dan kwamen allemaal kleine visjes om je heen en kregen je voeten een klein schoonmaak beurtje.

Ook hebben we een kleine wandeling gemaakt door Natures Vally. Hier komen de zee en een rivier samen. Af en toe was het echt klauteren op deze bijzondere plek te komen..maar dan heb je ook wat. Een prachtig verlaten strandje, for just the for of us! GOOD LIFE! Wel moesten wij rekening houden met de vloed die snel opkwam. Op de terugweg merkte we al dat sommige stuken waar we een paar uur eerder konden lopen onder water stonden. Was echt een toffe wandeling! S’avonds konden we mee-eten met de pot en hebben de lekkerste home made Burgers ooit gegeten! Tijdens het eten was het al donker en zagen we een moon-rise, de volle maan die langzaam omhoog kwam.

Tim was al een paar dagen zenuwachtig want hij zou van de hoogste brug ter wereld bungeejumpen! Deze burg ligt in het Tsitsikamma National Park en is 216  meter hoog. In het restaurant konden wij samen met Nasti alles volgen via een grote tv. Wij zijn niet gaan bungeejumpen, wij gaan liever skydyven :)

Via Jeffreys Bay (waar we een nachtje zijn gebleven) zijn we een stukje het binnenland in gegaan naar het Addo Elephant National Park. Nasti und Tim wilde hier graag een Game Drive (Safari) doen en wij hadden even een dagje voor onszelf.

Onze volgende bestemming was Chintsa. Dat is nogal een stukje rijden en met al de wegwerkzaamheden kun je er zo een paar uur bij optellen. Maar goed muziekje aan en gaan! Nu zijn er zat benzinepompen maar ook hele stukken zonder. Dus we zorgen er altijd voor dat we tanken als de tank op de helft staat zodat we nooit zonder benzine komen te staan. Het tanken hier is een stuk gemakkelijker, je wordt bediend vanuit je auto. Er wordt voor je getankt door het personeel en ondertussen worden je ramen schoongemaakt. Zelfs het betalen gaat vanuit de auto!

In Chinsta aangekomen wilden we een handje helpen op de lokale crèche maar zoals in Nedeland zijn ook deze gesloten in het weekend... helaas peanutbutter (met stukjes, die wij hier volop eten, niet alleen omdat het lekker is, maar vooral omdat het cheap is).

Wij vervolgen onze roadtrip naar Coffee bay. The place to be for the cheapest professional surf lessons in the universe R50!! (omgerekend dus maar € 3,40 voor 2 uur).  We moesten wel vroeg opstaan want om 7.30u stonden we al met onze voeten in het zand. Tim surfde niet mee en daarom bekroond als de fotograaf voor deze ochtend. Voor Nasti en ons is dit het tweede keer dat we gaan surfen. Na wat theorie op het strand gingen we het water op en mochten we de golven gaan temmen! Na een uur konden wij zelfstandig de golven uitzoeken, peddelen en staan. De ene keer ging dat wat vlotter dan de andere keer. Surfen rocks!! Dit gaan wij zeker vaker doen op onze reis.

In het Coast to coast boekje zagen we dat je bij een local (Xhosa, klinkt als KLIK met je tong + hosa) kon overnachten. Dit leek ons wel wat en al, zo gezegd zo gedaan, volgende ochtend werden wij op gehaald door de heer des huizes, Erwin. Een lief klein mannetje met een kunstbeen, op jonge leeftijd zijn been verloren bij een auto ongeluk. We liepen met z’n vijven naar zijn dorp een wandelingetje van een half uur. Waar wij werden voorgesteld aan zijn vrouw en vier kinderen. Onderweg vertelde hij wat over zijn dorp en hoe de hutten worden gebouwd. Zelf heeft hij twee hutten en een huisje in proces.

Één hut als slaapplek en één hut om in te koken, waar wij vanavond een traditioneel Xhosa maaltijd krijgen.

In de slaaphut lagen 4 matrasjes klaar, dit wordt onze slaapplek. Zelf slaap hij op een bed in dezelfde hut. Zijn vrouw en kinderen slapen in het huisje. Wij kregen een trotse rondleiding door zijn groentetuin (waar zelfs twee wietplantjes staan) en liet hij ons zijn kippen, koeien en honden zien.

Terwijl er gekookt werd liepen zijn kinderen binnen met een spel kaarten. Al snel zaten wij met z’n alle op de grond ‘top ten’ te spelen. De kaarten waren oud en bijna niet meer leesbaar. Zelf hadden wij een pakje kaarten bij ons deze hebben wij aan de kids gegeven, waar zij enorm blij mee waren. Hun oude versleten kaarten hadden zij ook ooit van een paar reizigers gekregen.

Het werd al donker in de hut, de kaarsen werden aangestoken en het eten werd op tafel gezet. Wat wij precies hebben gegeten weten wij nog steeds niet maar het was volgens ons iets van bonen, groenten en aardappels en het was veel, heel veel! Alsof we nog niet genoeg hadden gehad kregen wij ook nog zelfgemaakt brood met koffie of thee.

Na het eten, rond 20.00u, was het al bedtijd. Wij werden naar onze slaaphut gebracht waar wij de eerste kakkerlakken weg zagen kruipen, niet echt een heel fijn idee als je daar op de grond moet slapen. In de hut was het pikkedonker en hoorden wij allemaal geluidjes. We werden rond middennacht wakker door op dat moment een onverklaarbaar geluid. Wij pakten onze zaklamp erbij en zagen dat onze matrassen omsingelt waren door grote kakkerlakken, IEUW!! Ondertussen hadden wij het geluid waar wij van wakker werden ontrafelt. Het was Erwin die als een malle aan het knarsetanden was. Maar goed, wij zijn nog steeds omsingelt en konden niet meer slapen. Na een paar uur te hebben gefluisterd en gelachen deden we de zaklamp uit en deden een poging om toch te gaan slapen. Twee minuten later hoorden wij een harde tik van een grote kakkerlak die van het dak op  Gur z’n blote rug viel. Wij weer rechtop op onze matrassen. Uiteindelijk na toch een paar uurtjes slapen stonden wij om 6.00u op. Wat een nacht…

Eerst hebben wij ons opgefrist met een teiltje warm water en een stuk zeep en daarna kregen wij Xhosa les. Dit is 1 van de 11 talen die word gesproken in South Africa. Na ons ontbijt (thee en koffie met brood en boter) liepen we met Erwin terug naar het hostel. Onderweg liet hij de school van zijn kinderen zien. Nadat wij bij het hostel de kakkerlakken van ons hadden afgespoeld liepen wij terug naar het schooltje, hier kregen wij een rondleiding. Toen wij binnen kwamen zongen de kinderen een liedje in het Engels gemixt met Xhosa. Bij een van de klassen zagen wij een blank jongetje tussen allemaal donkere kinderen. Dit bleek een albino afrikaan te zijn. Nasti vertelde dat deze kinderen vaak worden afgestoten maar hij zag er gelukkig vrolijk uit. Na de rondleiding en alle blije gezichtjes was het tijd voor ons om verder te gaan.

Onderweg zagen wij bij een benzinestation op de voorpagina van een lokale krant dat er een shark attack was geweest met dodelijke afloop in Port St Jones. Laat dat nou net onze volgende bestemming zijn. Na een rit van 6uur kwamen wij aan in Port St Jones. Dit plaatje is bekroond met het gevaarlijkste strand van de wereld. Ons hostel was op vijf minuten (loop) afstand van het strand, en uiteraard hebben wij een kijkje genomen en tot onze enkels in het water geweest.In dit hostel werden wij beide ochtenden niet gewekt door een haan, maar een stel apen die over het dak aan het racen waren. Toen wij opstonden en de deur open deden stond daar het huisdier van het hostel, een ezel! NadatsIn het dorpje hebben wij boodschappen gedaan en zijn daarna doorgereden naar Umzumbe.

Dit plaatsje is onze laatste stop voor de grote stad Durban. Onderweg begon het voor het eerst te regenen. Na de 9.999.999^ste puthole (gaten in het asfalt) te hebben vermeden op de (snel)weg was het dit keer goed raak! De velg was krom geslagen door de klap. Wij naar de eerste de beste garage om het te laten fixen. Blijkt dat zij dit niet kunnen in deze garage, er werd gezegd dat wij het wel voor elkaar zouden krijgen in Durban. Wel wilde de vriendelijke monteur onze band wel even verwisselen (gratis).

Na deze ingelaste pitstop zijn we verder gereden naar het plaatsje Umzumbe. Hier troffen we een soort tropisch ingericht hostel aan met veel planten en bomen, een zwembad en een jacuzzi. Hoe tof! Wij hadden een slaapplek gereserveerd in een wigwam. Hierin stonden vier één persoons bedden in en in het midden een houten hoofd met een lamp er in, onwijs leuk! Ook stond hier een tafeltennistafel en Gur kon het niet laten om even dat batje vast te houden en een balletje te slaan. Als bedankje voor het meereizen hebben Nasti und Tim ons getrakteerd op een zelfgemaakt vegetarisch diner! Helaas was het rotweer hier, en reden de volgende dag door naar Durban want Nast und Tim hadden nog maar een paar dagen voordat zij weer terug moesten naar huis.

Vanwege de drukte in de weekenden waren bijna alle hostels fully booked. Hierdoor moesten wij in twee verschillende hostels verblijven. Na het inchecken zijn wij meteen doorgereden naar een grote garage om het wiel te laten repareren en weer om te wisselen met het reserve wiel. Het reserve wiel werd helemaal schoon gepoetst en ging weer netjes terug in de kofferbak zodat het verhuur bedrijf (hopelijk) niets zal merken van de schade.

Durban, de stad met de meeste Indiërs buiten India. De afgelopen weken hebben wij enorm uitgekeken naar de Indiase curry’s en deze kun je in Durban bijna overal krijgen. Wij zijn deze avond dan ook voor ons doen luxe uit eten gegaan en hebben na al dat backpackers voer heerlijk gegeten.

In het tweede hostel vlakbij de de Florida road (main street van Durban) is de laatste stop samen met Nasti und Tim. Wij hebben een wandeling gemaakt door Durban naar de Victoria Market. Onderweg hebben onze ogen uitgekeken naar de hoeveelheid mensen en de kleine kraampjes waar ze van alles verkopen. Van schoenen en kleding tot aan de ingewanden van dieren voor de medicijnmannen. Victory Market zelf had wat weg van de Zwarte Markt in Beverwijk.

Hier hebben wij dan eindelijk Gur zijn verjaardagscadeau gekocht, een hand gemaakt Afrikaanse Djembee en een traditioneel houten Afrikaans masker. Deze hebben wij met de post laten opsturen naar Nederland en is inmiddels na nog geen 2 weken al ontvangen thuis. (3,9 kg voor 170 Rand).

Na twee weken English, Nederlands und Deutsch door elkaar heen te hebben gepraat hebben wij Nasti und Tim naar het busstation gebracht, voor hun zit South Africa erop en is het weer just the two of us!

Wel is het de bedoeling dat wij Nasti ergens dit jaar in Azië gaan meeten. Gezellig!

Inmiddels zitten we alweer in Sri Lanka, het laatste blog van South Africa volgt binnenkort…

Wil je de foto's bekijken van dit verslag? Klik hier!

Liefs San, Gur & Gerda ;)

1 Euro = ± 15 Rand.